ماده ۲۲0 قانون آیین دادرسی مدنی
ابلاغ ادعای جعلیت به طرف مقابل
ادعای جعلیت و دلایل آن به دستور دادگاه به طرف مقابل ابلاغ می‌شود. در صورتی که طرف به استفاده از سند باقی باشد، موظف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ، اصل سند موضوع ادعای جعل را به دفتر دادگاه تسلیم نماید. مدیر دفتر پس از دریافت سند، آن را به نظر قاضی دادگاه رسانیده و دادگاه آن را فوری مهر و موم می نماید.
چنانچه در موعد مقرر صاحب سند از تسلیم آن به دفتر خودداری کند، سند از عداد دلایل او خارج خواهد شد.
تبصره – در مواردی که وکیل یا نماینده قانونی دیگری در دادرسی مداخله داشته باشد، چنانچه دسترسی به اصل سند نداشته باشد حق استمهال دارد و دادگاه مهلت مناسبی برای ارائه اصل سند به او می‌دهد.
نکته ۱- در صورتی که سند مورد ادعای جعل در نزد استفاده کننده نباشد اجرای ماده ۲۲۰ در مورد تسلیم اصل سند به دفتر دادگاه منتفی خواهد بود. به عنوان مثال خواهان با قید شماره سند و یا با تصدیق اولیه آن در دفتر اسناد رسمی یا اداره‌ای که سند در آن نگهداری می‌شود دعوایی را مطرح می‌کند. خوانده نسبت به آن سند ادعای جعل می‌نماید.
بدیهی است در این مورد پس از اعلام خواهان به استفاده از سند دادگاه باید اصل سند را از اداره مربوطه یا دفتر اسناد رسمی مطالبه کند و اخطار به خواهان برای تسلیم اصل سند موجه نخواهد بود؛ زیرا مطابق ماده ۲۱۲ قانون مراجعی که اصل سند نزد آن‌ها است موظف هستند به درخواست دادگاه آن را ارسال نمایند.[۱]
نکته ۲- بطور مثال، دعوایی به خواسته رفع تصرف عدوانی از ملکی اقامه می‌شود خوانده دعوا در مقام پاسخ، به سندی عادی استناد می‌کند. خواهان دعوا نسبت به این سند با ذکر دلیل، ادعای جعل می‌کند. در این خصوص، دعوای جعلیت و دلیل آن، به تشخیص دادگاه، به خوانده ابلاغ می‌شود و اگر خوانده به استفاده از سند باقی باشد، باید ظرف ۱۰ روز، اصل سند را به دفتر دادگاه تسلیم کند.