ماده ۵۱۶ قانون مدنی
تعهدات متصدیان حمل و نقل اعم از اینکه از راه خشکی یا آب یا هوا باشد برای حفاظت و نگاهداری اشیائی که به آنها سپرده می‌شود همان است که برای امانت‌داران مقرر است بنابراین در صورت تفریط یا تعدی مسئول تلف یا ضایع شدن اشیائی خواهند بود که برای حمل به آنها داده می‌شود و این مسئولیت از تاریخ تحویل اشیاء به آنان خواهد بود.
+ این ماده اگر چه در مورد متصدیان حمل و نقل است ولی از نظر وحدت ملاک مفاد آن در تمامی مورد اجاره اشخاص جاری می‌شود. بنابراین مسئولیت نوکر و کلفت نسبت به اثاثیه که تحت اختیار آنها گذارده شده و صنعتگر نسبت به آنچه برای ساختن به او سپرده شده مسئولیت امانت داران می‌باشد، بدین جهت هرگاه اشیائی که تحت اختیار آنان است بدون تعدی و تفریط به سرقت برده شود یا تلف و ناقص گردد ضامن نخواهند بود.[۱]
۱. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج ۲، ص ۱0۶، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست و نهم، ۱۴00.