قانون مدنی
ماده ۶۱۲ قانون مدنی
امین باید مال ودیعه را به طوری که مالک مقرر نموده حفظ کند، و اگر ترتیبی تعیین نشده باشد آن را به طوری که نسبت به آن مال، متعارف است حفظ کند و الّا ضامن است.
+ تعهد امین در حفاظت از مورد ودیعه «تعهد به وسیله» است و سلامت آن را تضمین نمی‌کند، مگر اینکه موضوع تعهد انجام دادن کار معین (مانند واکسن زدن به گاو یا ضدیخ ریختن در ماشین یا سمپاشی درختان) باشد که در این موارد «تعهد به نتیجه» است. به همین جهت، در این موارد امین باید دلیل اجرای تعهد را بدهد. ولی، در فرض نخست، (قاعده عمومی)، مالک باید تعدی و تفریط امین را ثابت کند، وگرنه ضامن تلف نیست.[۱]
۱. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، م۶۱۲، تهران، انتشارات میزان، چاپ شصت‌و‌دوم، ۱۴00.