ماده ۱0۷۱ قانون مدنی

هر یک از مرد و زن می‌تواند برای عقد نکاح، وکالت به غیر دهد.

تفسیر ماده ۱0۷۱ قانون مدنی

+ طبق قاعده کلی هر امری که مباشرت شخص را قانون لازم ندانسته باشد می‌توان برای انجام آن نماینده اختیار نمود که آن امر را واقع سازد. عقد نکاح یکی از آن امور است.

بنابراین هر یک از نامزدها می‌تواند از طرف خود کسی را وکیل کند که او را برای شخص معینی تزویج نماید. در این صورت وکیل به عنوان نمایندگی از طرف موکل عقد نکاح را منعقد می‌سازد.

بنابراین، زن می‌تواند به مردی وکالت دهد که او را برای خود ازدواج بنماید.

و متحد بودن طرفین عقد موجب بطلان نمی‌گردد زیرا تعدد اعتباری برای تحقق دو اراده کافی است. بدین جهت مانعی ندارد که نامزدها هر دو به یک نفر وکالت دهند که عقد نکاح بین آنان را واقع سازد.[۱]