ماده ۱0۸۹ قانون مدنی

ممکن است اختیار تعیین مَهر به شوهر یا شخص ثالثی داده شود. در این صورت، شوهر یا شخص ثالث می‌تواند مَهر را هر قدر بخواهد ‌معین کند.

تفسیر ماده ۱0۸۹ قانون مدنی

نکته ۱- تفویض مهر در اصطلاح حقوقی عبارت از این است که اختیار تعیین مهر ضمن عقد نکاح به یکی از زوجین یا شخص ثالث واگذار شده باشد. زنی که بدین گونه ازدواج می کند مفوضة‌المهر نامیده می‌شود.[۱]

← قراردادی که به موجب آن اختیار تعیین مهریه به دیگری واگذار می‌شود، هر چند که به صورت شرط در نکاح درآید، باید شرط عمومی درستی قراردادها را داشته باشد. پس، در صورتی درست است که زن و شوهر عاقل و رشید باشند. اگر یکی از آنان، به دلیل کمی سن یا بیماری روانی، اهلیت لازم برای توافق در امور مالی را نداشته باشد، توافق باطل یا غیرنافذ است، هر چند نکاح نیز درست باشد.[۲]

نکته ۲- شخصی که تعیین مهر به موجب توافق زوجین به او محول شده داور به شمار می‌آید. داور در تعیین مهر ممکن است یک یا چند نفر باشد و در صورت اخیر ممکن است تعیین مهر به اتفاق یا اکثریت آراء داوران انجام پذیرد. و نیز ممکن است هر کدام از زن و شوهر یک داور اختصاصی تعیین کنند و داور‌های اختصاصی به اتفاق، شخص ثالثی را برای تعیین مهر انتخاب نمایند.[۱]

نکته ۳- کسی که به سمت داور برای تعیین مهر انتخاب شده اگر شوهر یا شخص ثالث باشد، می تواند مهریه را هر قدر بخواهد معین کند. ولی اگر زن داور در تعیین مهریه باشد، زن نمی تواند بیشتر از مهرالمثل معین نماید (ماده ۱0۹0 قانون مدنی).[۱]

نکته ۴- اگر شخص ثالث از قبول سمتی که به او تفویض شده است امتناع ورزد یا پیش از تعیین مهریه بمیرد یا مجنون شود، اختیار تعیین مهریه با دادگاه است، مگر این که تراضی به داوری دیگر یا تعین مهرالمسمی شود.[۳]

سوالات چهارگزینه‌ای