ماده ۴۸۱ قانون مدنی

هرگاه عین مستاجره به واسطه عیب از قابلیت انتفاع خارج شده و نتوان رفع عیب نمود اجاره باطل می‌شود.

تفسیر ماده ۴۸۱ قانون مدنی

نکته ۱- حکم ماده ناظر به عیب خود عین است نه موقعیت خارجی آن. ولی از روح ماده چنین بر می‌آید که قانونگذار نخواسته است، جایی که انتفاع منظور در عقد را نمی‌توان از مورد اجاره برد، مستاجر را موظف به پرداختن اجاره‌بها سازد.[۱]

نکته ۲- موضوع اجاره واگذاری قابلیت انتفاع به مستاجر است و، هرگاه این قابلیت از بین برود، از لحاظ مستاجر، در حکم تلف عین است. منتها، همان طور که در ماده ۴۸۱ قانون مدنی آمده است، بطلان اجاره مشروط بر این است که عیب قابل رفع نباشد. و در صورتی که عیب قابل رفع باشد اجاره نافذ است، مستاجر اختیار دارد که الزام موجر را به رفع عیب بخواهد یا اجاره را فسخ کند (ماده ۴۸۰ قانون مدنی).[۲]

نکته ۳- باید دانست که عذر مستاجر در انتفاع از مورد اجاره هیچگاه مجوز فسخ یا بطلان آن نیست، پس هرگاه شخصی اتومبیلی را برای مسافرت کرایه کند و در اثر بیماری نتواند به مسافرت برود اجاره منحل نمی‌شود.[۲]

سوالات چهارگزینه‌ای