ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی
صلاحیت گواه و موارد جرح وی
صلاحیت گواه و موارد جرح وی برابر شرایط مندرج در بخش چهارم از کتاب دوم، در امور کیفری، این قانون می‌باشد.
نکته ۱- شرط نداشتن رابطه خویشاوندی گواه با یکی از اصحاب دعوا در قانون مجازات اسلامی که شرایط گواه را پیش بینی کرده نیامده است. و قانون مدنی نیز در خصوص این شرط ساکت می‌باشد.
بنابراین نبودن رابطه خویشاوندی بین گواه و یکی از اصحاب دعوا از شرایط گواه شمرده نمی‌شود. اگرچه وجود رابطه خویشاوندی از موارد جرح نمی‌باشد؛ اما وجود این رابطه می‌تواند «در ارزش و تاثیر» گواهی که به موجب ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی تشخیص آن با دادگاه است موثر باشد.[۱]
نکته ۲- بطور مثال، چنانچه لازم شود عدالت گواهان معرفی شده از سوی خواهان، اثبات شود، با گواهی قابل اثبات است، ذکر اسباب عدالت لازم نیست، این گواهان باید دارای شرایط شرعی باشند.(به ماده ۱۹۵ قانون مجازات اسلامی رجوع شود.)
۱. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۳، ش۳۸۲، انتشارات دراک.