قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۶۱ قانون آیین دادرسی مدنی

قید بهای خواسته در دادخواست

بهای خواسته از نظر هزینه دادرسی و امکان تجدیدنظر خواهی همان مبلغی است که در دادخواست قید شده است، مگر اینکه قانون ترتیب دیگری معین کرده باشد.

تفسیر ماده ۶۱ قانون آیین دادرسی مدنی

– تعیین خواسته و بهای خواسته به دلیل بند ۳ ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی است که می‌گوید: «… تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعیین بها ممکن نبوده و یا خواسته، مالی نباشد. …».[۱]


+ تعیین خواسته و بهای آن، از دیگر شرایط دادخواست است. بطور مثال خواسته می تواند خلع ید از ملک یا رفع تصرف عدوانی باشد، که این خواسته خواهان باید در دادخواست و در قسمت مربوط آن، دقیقا مشخص شده باشد. و بعد از تعیین خواسته باید بهای خواسته نیز مشخص شود تا از جمله، میزان هزینه دادرسی که خواهان باید بپردازد معین شده و امکان تجدیدنظر خواهی از رایی که صادر خواهد شد، از ابتدا، مشخص باشد.[۱]

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

منابع

۱. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۱، ش۵۱-۴۵-۴۶، انتشارات دراک.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا