قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری


حل اختلاف بین بازپرس و دادستان و رسیدگی به اعتراض شاکی یا متهم نسبت به قرارهای قابل اعتراض، در جلسه فوق‏‌العاده دادگاه صورت می‌گیرد. تصمیم دادگاه در این خصوص قطعی است، مگر در مورد قرارهای منع یا موقوفی تعقیب در جرایم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون که در صورت تایید، این قرارها مطابق مقررات قابل تجدیدنظر است.

ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفریماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری

تفسیر ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری

نکته ۱- اگر شاکی یا متهم نسبت به قراری اعتراض کرده باشند رای دادگاه در مورد اعتراض به این قرار قطعی است مگر، قرارهای منع تعقیب یا موقوفی تعقیب در جرایم موضوع بندهای الف تا ت ماده (۳۰۲) در صورتی که دادگاه قرار صادره را تایید کرده باشد، تصمیم دادگاه قطعی نبوده و قابل اعتراض در دیوان عالی کشور خواهد بود.(رای وحدت رویه شماره ۷۵۴ مورخ ۱۳9۵/0۸/۲۵)


نکته ۲- اگر قرارهای منع تعقیب یا موقوفی تعقیب در اثر اختلاف میان بازپرس و دادستان جهت حل اختلاف در دادگاه مطرح شده باشد، تصمیم دادگاه در این خصوص قطعی است، زیرا در این موارد دادگاه حل اختلاف می کند، نه تایید و نقص.[۱]


نکته ۳- جلسه فوق‌العاده یعنی جلسه بدون تعیین وقت قبلی. بنابراین، طرفین به این جلسه دعوت نمی‌شوند.[۱] پس درجلسه فوق‌العاده، دادگاه بدون تعیین وقت رسیدگی و بدون دعوت از طرفین اقدام به رسیدگی می‌کند.


 

منابع

۱. خالقی، علی، نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری، ص۳0۶، انتشارات شهر دانش.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا