ماده ۵۲۳ قانون مدنی
زمینی که مورد مزارعه است باید برای زرع مقصود قابل باشد، اگر چه محتاج به اصلاح یا تحصیل آب باشد؛ و اگر زرع محتاج به عملیاتی باشد از قبیل حفر نهر یا چاه و غیره و در حین عقد جاهل به آن بوده باشد، حق فسخ معامله را خواهد داشت.
+ «زمینی که مورد مزارعه است باید برای زرع مقصود قابل باشد، اگر چه محتاج به اصلاح یا تحصیل آب باشد …»، بنابراین هرگاه زمینی برای زراعت برنج به مزارعه داده می‌شود و از نظر کمی آب قابلیت برنج کاری را ندارد اگر چه می‌توان محصول دیگری مانند گندم و جو در آن به عمل آورد مزارعه باطل است زیرا زمین برای آنچه مورد عقد مزارعه قرار داده شده قابلیت ندارد و کشت محصول دیگری هم مورد عقد نمی‌باشد.[۱]
+ «… و اگر زرع محتاج به عملیاتی باشد از قبیل حفر نهر یا چاه و غیره و در حین عقد جاهل به آن بوده باشد، حق فسخ معامله را خواهد داشت.»، و پس از علم به آن می‌تواند مزارعه را منحل نماید.[۱]
۱. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج ۲، ص ۱۶۴، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست و نهم، ۱۴00.