ماده ۷۱۶ قانون مدنی

در صورتی که دین حال باشد، هر وقت ضامن ادا کند می‌تواند رجوع به مضمون‌عنه نماید، هر چند ضمان مدت داشته و موعد آن نرسیده‌ باشد، مگر آنکه مضمون‌عنه اذن به ضمان موجل داده باشد.

تفسیر ماده ۷۱۶ قانون مدنی

+ متعهد را ضامن، طرف دیگر را مضمون‌له، و شخص ثالث را مضمون‌عنه یا مدیون اصلی می‌گویند.

نکته ۱- در موردی که دین حال است، ضامن می‌تواند آن را به طور موجل یا حال برعهده گیرد. مدت پرداخت دین تنها در روابط ضامن و طلبکار موثر است، وگرنه، در رابطه ضامن و بدهکار، در هر زمان که پرداخته شود، ضامن حق رجوع به مضمون عنه را دارد.

← با وجود این، چون مبنای حق ضامن اذن مضمون عنه است، هرگاه او به ضمان موجل اذن داده باشد، و ضامن پیش از فرارسیدن اجل طلب مضمون له را بپردازد، نمی‌تواند تا زمانی که اجل نرسیده است به مضمون عنه رجوع کند (بخش اخیر ماده ۷۱۶ قانون مدنی).[۱]

نکته ۲- رجوع ضامن به مضمون عنه منوط به ۳ شرط می‌باشد:

1. انعقاد ضمان به اذن مضمون عنه (ماده ۲۶۷ قانون مدنی)
2. پرداخت دین به مضمون له (ماده ۷0۹ قانون مدنی)
3. عدم وجود قصد تبرع در ضامن (ماده ۷۲0 قانون مدنی)

سوالات چهارگزینه‌ای