ماده ۸۳۹ قانون مدنی
اگر موصی ثانیاً وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید، وصیت دوم صحیح است.
+ دو وصیت در صورتی متضاد و مخالف یکدیگر است که نتوان آن دو را با هم جمع کرد. در این فرض، اجرای هر وصیت ملازمه با نفی دیگری دارد (اتحاد موصی‌به و اختلاف موصی‌له). برای مثال، اگر کسی خانه خود را به سود همسرش وصیت کند سپس در وصیت دیگری اعلام دارد که خانه را بعد از فوتش وقف جنگ‌زدگان می‌کند، این دو وصیت را با هم نمی‌توان جمع کرد.[۱]
+ هرگاه دو وصیت‌نامه مخالف در یک روز تنظیم شده باشد و نتوان تقدیم یکی را احراز کرد، در صورتی که تعارض ذاتی نباشد (مانند تملیک یک مال به دو نفر)، باید هر دو را اجراء کرد، زیرا تردید در اصل رجوع وجود دارد و زوال هیچ یک از دو اراده به اثبات نمی‌رسد. برعکس، هرگاه تضاد بین دو وصیت ذاتی باشد و جمیع آن‌ها حتی در فرض انشای یک وصیت ممکن نباشد (مانند تملیک طلب به بدهکار و شخص ثالث)، چاره‌ای جز ابطال هر دو باقی نمی‌ماند.[۲]
+ اگر مانع اجرای دو وصیت تجاوز موضوع آن‌ها از ثلث باشد و تقدم و تاخر احراز نشود، اصل عدم رجوع و بقای هر دو وصیت است و باید از هر دو به نسبت کسر کرد تا مجموع آن‌ها از ثلث تجاوز نکند.[۲]