قانون مدنی
ماده ۱0۷۸ قانون مدنی
هر چیزی را که مالیت داشته و قابل تملک نیز باشد می‌توان مَهر قرار داد.
+ مهر عبارت از مالی است که، به مناسبت عقد نکاح، مرد ملزم به دادن آن به زن می‌شود. الزام مربوط به تملیک مهر ناشی از حکم قانون است و ریشه قراردادی ندارد و به همین دلیل سکوت دو طرف در عقد، و حتی توافق بر این که زن مستحق مهر نباشد، نمی‌تواند تکلیف مرد را در این زمینه از بین ببرد.
← بنابراین، مهر نوعی الزام قانونی است که بر مرد تحمیل می‌شود و فقط زوجین می‌توانند، هنگام بستن عقد یا پس از آن، مقدار مهر را به تراضی معین سازند.[۱]
۱. کاتوزیان، ناصر، خانواده، ج۱، ش۸۷، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ پنجم، ۱۴00.