مفهوم توقف تاجر از ادای دیون

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

دادنامه تجدیدنظرخواسته به شماره *مورخ ۱۴۰۲/۴/۳ صادره از شعبه *که بر بطلان دعوی ابتدایی اعلان ورشکستگی شرکت سازمان *ثبت شده به شماره ۵۴۷۸۲۷ و قرار رد دعوی بشرح بازتاب یافته در مندرجات ان اشعار دارد. در نتیجه موافق با قانون و مدارک ابرازی بوده و مفاد لایحه اعتراضیه تجدیدنظرخواه به نحوی نیست که خدشه ای بر دادنامه مبحوث عنه وارد اورده و موجبات بی اعتباری ان را فراهم نماید. زیرا قدر متیقن این است.که عمده اظهارات تجدیدنظرخواه در ارتباط با ورشکستگی شرکت در حد ادعا است.وامری اثبات شده نیست نکته قابل تامل تاویلی است.که از ماده ۴۱۳ قانون استنادی صورت گرفته است.این امر در عین اینکه نسبت به توقف ظاهری صحت دارد. اما در مورد توقیف واقعی موثر نیست بنابراین اگرچه مقنن دران مراد از وقفه تادیه قروض و سایر تعهدات را به صورت مطلق ذکر کرده است.اما مراد و مقصود قابل انتساب مقنن از وقفه حکایت از تمامی دیون و سایر تعهدات نقدی دارد. و به هیچ وجه مشمول قسمتی از انها و یا تعهدات قراردادی نمی شوند بر این اساس انچه که در رسیدگی محکمه باید مورد توجه قرار گیرد این نکته است.که اساسا تعهدات شرکت در خصوص تادیه دیون است.یا خیر؟ و متعاقب ان توانایی شرکت در تادیه دیون بستانکاران در مجموع چگونه است.و در صورتی که دارایی های شرکت مستغرق در بدهی ها باشد. شرکت در بین تجار اعتباری نداشته باشد. در این حالت قطعا چنین شرکت ورشکسته است.حال انکه به صرف اثار تعهدات قراردادی نمی توان شرکت تجاری را ورشکسته اعلام نمود. بدین استدلال این محکمه تجدیدنظرخواهی مطرح شده را بر مبنای ان چه که قلم گرفته شد متکی به ادله قانونی ندانسته و انگاه با اختیارات حاصله از ماده ۳۵۸ قانون ایین دادرسی مدنی دادنامه مبحوث عنه را عینا تایید و اعلام می نماید. رای اصداری قطعی است.
حجت الله امیدواری س. م. ر.
رییس شعبه *مستشار دادگاه