ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی

تحقیق انفرادی از گواهان

دادگاه، گواهی هر گواه را بدون حضور گواه‌هایی که گواهی نداده‌اند استماع می‌کند و بعد از ادای گواهی می‌تواند از گواه‌ها مجتمعا تحقیق نماید.

تفسیر ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی

نکته ۱- حضور گواه‌هایی که شهادت داده‌اند در زمانی که شاهد بعدی برای ادای گواهی در دادگاه حاضر می‌شود مانعی نخواهد داشت؛ مگر اینکه دادگاه به جهاتی تشخیص دهد پس از ادای شهادت هر گواه از دادگاه خارج شود.[۱]

نکته ۲- تحقیق اجتماعی از همه گواهان پس از آن که هر یک ادای شهادت نمودند از تکالیف دادگاه نیست؛ بلکه دادگاه می‌تواند از آن‌ها مجتمعاً نیز تحقیق کند. به عنوان مثال اگر مواجهه بین آنان را برای کشف حقیقت لازم بداند می‌تواند از آن‌ها مجتمعا نیز تحقیق کند.[۱]

نکته ۳- بطور مثال، عدم حضور شهود قبلی در زمان استماع شهادت، اختیاری است و تحقیق از شهود به نحو مجتمعا نیز اختیاری است.