ماده ۸۸۱ قانون مدنی مکرر
عدم وراثت کافر
کافر از مُسلِم ارث نمیبرد و اگر در بین ورثه متوفای کافری مُسلِم باشد، وراث کافر ارث نمیبرند، اگرچه از لحاظ طبقه و درجه مقدم بر مُسلِم باشند.
نکته ۱- در موردی که از میان وارثان کافری یک تن ادعای مسلمان شدن کند، اقرار او به اسلام برای محروم ساختن سایر وارثان کافی نیست (ماده ۱۲۷۸ قانون مدنی) و دادگاه با توسل به قراین و شهادت گواهان باید اسلام مدعی را احراز کند.[۱]
نکته ۲- کافر در ماده ۸۸۱ قانون مدنی اعم از ذمی و حربی است.[۱]
نکته ۳- کفر و ایمان در زمان تحقق ارث معیار است. پس، اگر وارثی بعد از تملک ترکه و پیش از تقسیم آن کافر شود، از ارث محروم نیست.[۱]
نکته ۴- در فقه، اگر خویشاوندی کافر پیش از تقسیم ترکه اسلام آورد، به زمره وارثان میپیوندد و در همان مقام قرار میگیرد که سزاوار وارث مسلمان است. [۱]
نکته ۵- مسلم از کافر ارث میبرد. همچنین، وارثان کافر از مورث کافر ارث میبرند.[۱]
نکته ۶- اگر فرزند مسلمانی کافر شود و نوادههای او مسلمان باشند، نوادهها از پدر بزرگ ارث میبرند و صاحب ترکه خویشان دورتر میشوند، هر چند به قائم مقامی از پدر کافر باشد.[۱]
نکته ۷- فرزندان فرزند کافر متوفی که مسلمان هستند از او ارث میبرند.
۱. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، م۸۸۱، تهران، انتشارات میزان.