ماده ۸۳۷ قانون مدنی
اگر کسی به موجب وصیت یک یا چند نفر از ورثه خود را از ارث محروم کند، وصیت مزبور نافذ نیست.
+ در صورتی که موصی بعضی از ورثه را از ارث محروم بنماید، وصیت مزبور باطل وکان لم یکن میباشد و دلالت بر وصیت تمامی ترکه به بقیه ورثه نمینماید. ولی هرگاه موصی وصیت کند که تمامی ترکه به بعض از ورثه داده شود، وصیت نسبت به ثلث از ترکه صحیح و نسبت به مازاد منوط به اجازه ورثه دیگر خواهد بود و چنانچه ورثه اجازه دهند، موصیلهم مستحق موصیبه خواهند بود و وارثی که غیرمستقیم از ارث بینصیب شده در اثر اجازهاش به وصیت محروم از آن میگردد.[۱]
نکته ۱- منظور از “نافذ نیست” در این ماده ، بطلان وصیت به دلیل نامشروع بودن و تعارض آن با قواعد آمره ارث است. زیرا قواعد ارث، قواعد آمره است و نمی توان از سهم وراث کم کرد و به وراث دیگر داد. مثلا اگر یک نفر وصیت کند و بگوید اگر فوت نمودم فلان دخترم ارث نبرد، این وصیت باطل است زیرا خلاف قواعد آمره است.
۱. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج ۳، ص۱۴۱، تهران، انتشارات اسلامیه.