قانون مدنی
ماده ۷۲۴ قانون مدنی
حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی از ذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل میگردد.
مدیون را مُحیل، طلبکار را مُحتال، شخص ثالث را مُحالعلیه میگویند.
+ اوصاف حواله:
۱) حواله یکی از عقود معین است.
۲) اثر حواله، انتقال دین از ذمه محیل به شخصی ثالثی است که حواله بر عهده او صادر میشود.
۳) حواله عقدی تبعی است و تنها در صورتی واقع میشود که محیل مدیون به محتال باشد.[۱]