ماده ۶0۸ قانون مدنی

نکته ۱- اگر کسی مالی را به قصد ایداع نزد دیگری نهد یا در ملک او قرار دهد، تا زمانی که او ودیعه را نپذیرفته است، رابطه قراردادی بین آنان به وجود نمی‌آید (ماده ۶۳۲ قانون مدنی).

ولی، لزومی ندارد که ایجاب و قبول به وسیله الفاظ بیان شود. به ویژه، در مورد قبول ودیعه، ممکن است امین عملی کند که حاکی از پذیرفتن امانت باشد؛ چنانکه، باز گذاردن پارکینگ و ظاهر مربوط به قبول اتومبیل در آن، برای پذیرفتن ایجابی که به وسیله ورود در محوطه پارکینگ بیان شده است، کافی به نظر می‌رسد.[۱]

نکته ۲- گاه سکوت شخصی که مال به او سپرده می‌شود، اگر همراه با قرائنی شود که دلالت بر قبول امین کند، ودیعه را منعقد می‌سازد. برای مثال، اگر شخصی به دکان آشنایی رجوع کند و از او بخواهد که بسته‌ای را چند ساعت برای او نگه دارد و صاحب دکان هیچ نگوید، سکوت او به منزله قبول ودیعه است. پس، اگر بعد از رفتن مالک او نیز دکان را رها کند و بسته به سرقت رود، نمی‌تواند، بدین بهانه که امانت را نپذیرفته است، خود را از مسئولیت ناشی از این تفریط مصون بداند.[۱]