ماده ۶۹0 قانون مدنی
در ضمان شرط نیست که ضامن مالدار باشد؛ لیکن، اگر مضمون‌له در وقت ضمان به عدم تمکن ضامن جاهل بوده باشد، می‌تواند عقد ضَمان را فسخ کند. ولی، اگر ضامن بعد از عقد غیر مَلیء شود، مضمون‌له خیاری نخواهد داشت.
+ مالدار، ملیء: توانگر، ثروتمند
نکته ۱- طبق ماده ۶۹۰ قانون مدنی در ضمان شرط نیست که ضامن مالدار باشد زیرا ضمان، تعهد به تادیه دین است و مانند اقتراض می‌باشد که معسر و ورشکسته نیز می‌توانند قرض کنند.
اثر اعسار ضامن آن است که در موعد معین نمی‌تواند از عهده ایفاء دین خود برآید و این امر موجب ضرر مضمون له خواهد بود. بنابراین مضمون له باید در حین عقد از وضعیت مالی ضامن آگاه باشد و در صوریتی که به اعسار او آگاه بوده عقد ضمان غیرقابل فسخ می‌باشد والا هرگاه مضمون له در وقت ضمان به عدم تمکن ضامن جاهل بوده و یا او را ملیء می‌دانسته و یا طبق ظاهر، فرض ملائت برای او می‌نموده و پس از عقد کشف شود که معسر است به دستور ماده ۶۹0 قانون مدنی می‌تواند عقد ضمان را فسخ نماید.[۱]