ماده ۶۹۸ قانون مدنی

نکته ۱- پس از آنکه عقد ضمان منعقد گردید طبق ماده ۶۹۸ قانون مدنی دین از ذمه مضمون عنه به ذمه ضامن منتقل می‌شود و مضمونه عنه بری می‌گردد و چنانچه شرط برائت او در عقد ضمان درج شود تاکیدی بیش نیست و اثری بیش از آنچه از عقد حاصل می‌شود نخواهد داشت زیرا با انتقال دین، مدیون اصلی بری می‌گردد و همچنین است هرگاه دائن بعد از ضمان مضمون عنه برا بری کند مگر آنکه قصدش از ابراء او دینی باشد که به عهده ضامن مستقر شده است و قبلا مضمون عنه مدیون بوده که در این صورت ضامن بری می‌گردد.[۱]

نکته ۲- ماده ۶۹۸ قانون مدنی، اثر ضمان مطلق را بیان می‌کند و قاعده‌ای است تکمیلی و برخلاف آن می‌توان شرط کرد.[۲]