ماده ۶۹۷ قانون مدنی

نکته ۱- هرگاه شخصی مالی را بفروشد و مبیع از آن دیگری درآید، باید ثمن را به خریدار بازگرداند و بر همین مبنا است که می‌گویند: «فروشنده ضامن درک مبیع است» (ماده ۳۹0 قانون مدنی به بعد).

حال اگر کسی از فروشنده در برابر خریدار ضمانت کند که هرگاه مبیع از آن دیگری درآید، او عهده دار بازگرداندن ثمن به خریدار است، به این اعتبار که ضامن ملتزم به امری شده است که فروشنده بر عهده دارد، عمل حقوقی را «ضمان عهده» می‌نامند و می‌گویند ضامن عهده بایع نسبت به درک مبیع شده است. و همچنین است ضمان عهده خریدار نسبت به درک ثمن که ناظر به بازگرداندن مبیع است.[۱]

نکته ۲- ضمان عهده در هر مورد که بیع باطل باشد امکان دارد و محدود به فساد ناشی از مستحق للغیر در آمدن مبیع نیست.[۲]