ماده ۶۶۷ قانون مدنی
وکیل باید در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موکل را مراعات نماید و از آنچه که موکل بالصراحه به او اختیار داده، یا بر حسب قراین و عرف و عادت داخل اختیار اوست، تجاوز نکند.
نکته ۱- وکیل باید در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موکل را مراعات نماید؛ زیرا در بسیاری امور موکل فرصت آن را نمی‌یابد تا درباره همه جزئیات کار وکالت تعلیم لازم را بدهد یا ضرورتی نمی‌بیند، پس چگونگی اجرای وکالت راه به امانت و کاردانی و مراقبت وکیل وامی گذارد. اذن موکل مقید بر این است که وکیل به سود او گام بردارد و چون امینی دلسوز مصلحت او را در نظر داشته باشد.[۱]
نکته ۲- در موردی که وکیل به عمد مصلحت موکل را ندیده می‌گیرد و به سود خود اقدام می‌کند، عمل او فضولی است (ماده ۱۰۷۴ قانون مدنی)، زیرا به مقتضای امانت رفتار نکرده است.
← برعکس، جایی که وکیل در حدود متعارف رفتار کرده باشد و با وجود این معامله به مصلحت موکل واقع نشود، باید معامله را نافذ شمارد.[۱]
نکته ۳- اگر وکیل در حدود متعارف رفتار کرده باشد و با وجود این، معامله به مصلحت موکل واقع نشود، باید معامله را نافذ شمرد.[۲]
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
ثبت نام | اطلاعات بیشتر