ماده ۶۳۹ قانون مدنی

نکته ۱- در صورتی معیر سبب ورود ضرر است که عاریه گیرنده ثابت کند که:

۱) از آن عیب آگاه بوده یا در دید عرف باید از آن آگاه می بوده است؛

۲) به عمد یا در نتیجه بی مبالاتی به امین اعلام نکرده یا پنهان داشته است.

نکته ۲- با اینکه معیر مال خود را به رایگان در اختیار مستعیر می‌گذارد تا از آن منتفع شود، این اقدام برای او تعهدها و مسئولیت‌هایی به بار می‌آورد:

۱) پرداختن هزینه‌های لازم برای حفظ عین مال (ماده ۶۴۶ قانون مدنی)

۲) جبران خسارت ناشی از عیب مال مورد عاریه: به موجب ماده ۶۳۹ قانون مدنی، مسئولیت معیر ویژه موردی است که در دید عرف مسبب ورود خسارت باشد، مانند اینکه عیوب مورد عاریه را به مستعیر نگوید یا آگاهی‌های لازم برای انتفاع بدون خطر از آن را به او ندهد. وجود رابهط قراردادی برای احراز مسئولیت معیر کافی نیست و باید ثابت شود که زیان وارد شده نتیجه تقصیر او است (مواد ۳۳۳ و ۳۳۴ قانون مدنی).

باید افزود که این دو تعهد را می‌توان به موجب شرط از بین برد؛ چنانکه در عاریه شرط کرد که تمام هزینه‌ها به عهده مستعیر باشد (ماده ۶۴۶ قانون مدنی) یا خسارت ناشی از عیوب مورد عاریه بر عهده معیر قرار نگیرد (ماده ۴۳۶ قانون مدنی).[۲]