ماده ۳۳ قانون مدنی

+ اصله: نهال

+ حبه: بذر

نکته ۱- نماء از نمو است و در اصطلاح فقه و مدنی بر هر یک از دو مورد ذیل صادق است:

الف_ افزایش مادی یک مال مانند اینکه درختی میوه دهد و گاوی فربه شود و گوسفندی شیر دهد یا پشم آن بروید.

ب_ افزایش معنوی یک مال مثل اینکه سگی را تعلیم دهند که حراست خانه یا باغ یا رمه کند و یا کار دیگر از قبیل یافن دزد و این سگ را سگ آموخته گویند. [۱]

نکته ۲- نمائات ممکن است متصل باشد، مانند رشد درخت و فربهی حیوان، یا منفصل، مانند میوه درخت، پس از جدا شدن از آن و نتیجه حیوان.[۴]

نکته ۳- حکم ماده ۳۳ قانون مدنی متخذ از یک قاعده فقهی است که مقرر می داد: «الزّرعُ لِلزّارعِ وَ لَو کانَ غاصِباً»، یعنی زراعت مال زارع است اگرچه غاصب باشد. البته زارع غاصب ملزم به پرداخت خسارت (اجرت‌المثل) به صاحب زمین خواهد بود.[۳]

نکته ۴- محصولی که از حبه غیر در زمین دیگری می روید، محصول متعلق به کسی خواهد بود که حبه مال او بوده است. بنابراین فرقی نمی‌نماید که صاحب حبه و اصله آن را در زمین غیر کاشته باشد و یا بالعکس صاحب زمین، اصله و حبه غیر را غصب نموده و در زمین خود کاشته باشد. همچنانکه فرقی نمی نماید که کشت بدون اذن طرف دیگر باشد یا با اذن قبلی او به عمل آمده باشد.[۲]