ماده ۲0۳ قانون آیین دادرسی مدنی
اقرار در دادگاه
اگر اقرار در دادخواست یا حین مذاکره در دادگاه یا در یکی از لوایحی که به دادگاه تقدیم شده است به عمل آید، اقرار در دادگاه محسوب می‌شود، در غیر این صورت اقرار در خارج ازدادگاه تلقی می‌شود.
نکته ۱- با توجه به ماده ۱۲۷۹ قانون مدنی، جز در مواردی که تنظیم سند (عادی یا رسمی) الزامی است، اشخاص می‌توانند اقرار شفاهی خارج از دادگاه را با گواهی گواهان اثبات نمایند.[۱]
نکته ۲- آیا اقرار شفاهی خارج از دادگاه را می‌توان به وسیله ضبط صوت، ضبط و در دادگاه اثبات نمود؟
به موجب ماده ۱۲۶۰ قانون مدنی: «اقرار واقع می‌شود به هر لفظی که دلالت بر آن نماید.» و ماده ۱۲۸۰ قانون مدنی، اقرار کتبی را در حکم اقرار «شفاهی» قرار داده است. پس نمی‌توان با به کارگیری ضبط صوت، اقرار شفاهی را ضبط و سپس اثبات نمود.[۱]
نکته ۳- اقرار در دادخواست، اقرار در دادگاه محسوب می‌شود و اقرار در لایحه تقدیمی به دادگاه، اقرار در دادگاه محسوب می‌شود.
نکته ۴- اقرار خارج دادگاه در صورتی قابل استناد است که کتبی یا شفاهی باشد.
ماده ۱۲۷۹ قانون مدنی:
اقرار شفاهی واقع در خارج از محکمه را در صورتی می‌توان به شهادت شهود اثبات کرد که اصل دعوت به شهادت شهود قابل اثبات باشد و یا ادله و قرائنی بر وقوع اقرار موجود باشد.
۱. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۳، ش0، انتشارات دراک.
۱. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج۲، ص0، انتشارات فکرسازان.
۱. حیاتی، علی عباس، آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق کنونی، ص0، انتشارات میزان.