ماده ۸۳۸ قانون مدنی
موصی می‌تواند از وصیت خود رجوع کند.
+ اقسام رجوع از وصیت:
۱) رجوع صریح: رجوع هنگامی صریح است که موصی به طور مستقیم و با عباراتی که در عرف برای فسخ اراده به کار می‌رود مقصود خود را در رجوع از وصیت اعلام کند.
۲) رجوع ضمنی: در صورتی است که موصی اعمالی انجام دهد که با وصیت پیشین قابل جمع نباشد؛ منظور مستقیم از این اعمال امر دیگری است (مانند فروش یا اداء دین) ولی از آن‌ها به طور ضمنی رجوع از وصیت نیز استنباط می‌شود.[۱]
سوال) کدام مورد در خصوص تشابه «هبه» و «وصیت تملیکی»، صحیح است؟ (وکالت ۱۴0۳)
۱) هر دو جزو عقود عینی محسوب می شوند و قبول و قیض شخص ذی‌نفع شرط صحت است.
۲) در هر دو موصی له یا متهب ممکن است غیر محصور باشد.
۳) در هر دو امکان رجوع برای واهب و موصی وجود دارد حتی اگر مال توسط موصی له با متهب قبض شده باشد.
۴) در هر دو، در صورت فوت واهب یا موصی قبل از قبول متهب یا موصی له عقد باطل می شود.
پاسخ: گزینه ۳
توضیح:
+ طبق ماده ۸۲۶ قانون مدنی، وصیت تملیکی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجاناً تملیک کند.
+ هبه از عقود عینی است ولی وصیت تملیکی از عقود عینی نیست.
+ تملیک به موجب وصیت محقق نمی‌شود، مگر با قبول موصی‌له پس از فوت موصی.
+ هبه واقع نمی‌شود مگر با قبول و قبض مُتَّهِب، اعم از اینکه مباشر قبض خود متهب باشد یا وکیل او؛ و قبض بدون اذن واهب اثری ندارد.(ماده ۷۹۸ قانون مدنی)
+ هرگاه موصی‌له غیر محصور باشد، مثل اینکه وصیت برای فقرا یا امور عام‌المنفعه شود، قبول شرط نیست.(ماده ۸۲۸ قانون مدنی)
+ در هر دو مورد امکان رجوع وجود دارد:
۱. کاتوزیان، ناصر، عقود معین، ج۳، ش۲۴0، تهران، انتشارات گنج دانش.