قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی

تراضی طرفین به اظهارات گواه

طرفین دعوا می‌توانند اشخاصی را برای کسب اطلاع از آنان در محل معرفی و به گواهی آنها تراضی نمایند. متصدی تحقیقات صورت اشخاصی را که اصحاب دعوا انتخاب کرده‌اند نوشته و به امضای طرفین می‌رساند.

تفسیر ماده ۲۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی

+ اثر تراضی مزبور این است که نه تنها گواهان مورد توافق قابل جرح نمی‌باشند بلکه علی‌القاعده طرفین ناچار می‌شوند گواهی آن‌ها را معتبر بدانند؛ اما تشخیص ارزش و تاثیر گواهی آنان با دادگاه است (ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی).[۱]


 

منابع

۱. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۳، ش۵۸۳، انتشارات دراک.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا