ماده ۶ قانون مدنی

نکته ۱- مجموع اوصافی که وضع شخص را در خانواده و جامعه معین می‌کند و از شخصیت او جداشدنی نیست، در اصطلاح «احوال شخصیه» می‌نامند: مانند نکاح و طلاق و نسب و سن و حجر و ولایت قهری و قیمومت و جنس و امثال اینها.[۱]

نکته ۲- حکم ماده ۶ قانون مدنی برای دادگاه‌های ایران در هر حال محترم است. ولی، دادگاه خارجی آن را در صورتی رعایت می کند که قانون ملی را حاکم بر احوال شخصی بداند. در نظام حقوقی که احوال شخصی تابع قانون اقامتگاه است (مانند انگلیس و آمریکا) نکاح و طلاق و اهلیت ایرانیان نیز تابع قوانین محلی است.[۲]