ماده ۲۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری

نکته ۱- قرارهای نظارت قضایی قرارهای مکملی است که به منظور تکمیل تاثیر قرارهای تامین و جلوگیری از ارتکاب مجدد جرم صادر می‌شود.

قرارهای نظارت قضایی اصولا همراه با قرارهای تامین صادر می‌شوند ولی صدور قرار نظارت قضایی بدون قرار تامین (قرار نظارت قضایی مستقل)، جنبه استثنایی داشته و تنها در جرایم تعزیری درجه ۷ و ۸، در صورت ارائه تضمین لازم برای جبران خسارات وارده، امکان‌پذیر است.

نکته ۲-  صدور قرار نظارت قضایی اختیاری و و صدور قرار تامین کیفری الزامی است.

نکته ۳- مقام قضایی فقط یک قرار تامین کیفری می تواند صادر کند ولی قرارهای نظارت قضایی با یکدیگر قابل جمع بوده و می‌توانند متعدد باشند.

نکته ۴-کلیه قرارهای نظارت قضایی قابل اعتراض است:

چنانچه این قرارها از سوی بازپرس صادر شوند: دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به آن اتهام را دارد (چنانچه دادگاه انقلاب یا دادگاه کیفری یک در حوزه قضائی دادسرا تشکیل نشده باشد، دادگاه کیفری دو محل، صالح به رسیدگی است.[م ۲۷۱])

چنانچه توسط دادگاه صادر شوند: دادگاه تجدید نظر استان می‌باشد.[۱]

← قرار تامین کیفری قابل اعتراض نیست جز در مورد قرار بازداشت موقت و کفالت و وثیقه منتهی به بازداشت.

نکته ۴-

• قرار ممنوعیت خروج از کشور (نظارت قضایی): بعد از حضور متهم و تفهیم اتهام به وی صادر می شود (یعنی به متهم دسترسی حاصل شده باشد)
  
• دستور منع از خروج از کشور (م ۱۸۸): در مواردی که به متهم دسترسی حاصل نشده باشد به منظور جلوگیری از خروج از کشور صادر می‌شود.