ماده ۶۳۷ قانون مدنی

هر چیزی که بتوان به ابقاءِ اصلش از آن منتفع شد، می‌تواند موضوع عقد عاریه گردد.

منفعتی که مقصود از عاریه است منفعتی است که‌ مشروع و عقلائی باشد.

تفسیر ماده ۶۳۷ قانون مدنی

+ شرایط مورد عاریه:

برای اینکه عاریه به درستی واقع شود، مورد آن باید دارای شرایط زیر باشد:

۱) منفعت مورد عاریه باید معلوم و معین باشد:

این شرط از قواعد عمومی قراردادها است، ولی، در عاریه که مبتنی بر احسان و مسامحه است، قابلیت تعیین و علم اجمالی کافی است. بنابراین، اگر کسی یکی از اسبان خود را به عاریه دهد و از مستعیر بخواهد که به میل خویش انتخاب کند، چنین عاریه‌ای درست است.

در مواردی هم که مال منافع گوناگون دارد و عاریه بی‌قید و شرط واقع می‌شود، عرف حدود انتفاع را معین می‌سازد. به همین جهت، اگر زمینی به عاریه داده شود مستعیر نمی‌تواند آن را به رهن بگذارد یا تبدیل به قبرستان کند.