قانون مدنی
ماده ۱00۳ قانون مدنی
هیچکس نمیتواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد.
+ چون اقامتگاه، یک نهاد حقوقی است که برای تمایز اشخاص از یکدیگر و تسهیل روابط حقوقی آنان پیشبینی شده است و تعدد آن با این منظور منافات دارد، قانونگذار اصل وحدت اقامتگاه را پذیرفته است.[۱]
+ ماده ۱00۳ قانون مدنی ناظر به اقامتگاه حقیقی و عمومی است. اشخاص میتوانند ضمن قراردادهایی که با دیگران میبندند چندین اقامتگاه انتخابی داشته باشند که هر کدام در رابطه خاصی به کار آید، هم چنین است محلی که برای ابلاغ اخطاریهها در دعوای خاص به دادگاه اعلام میشود.( ماده ۱۰۱۰ قانون مدنی – ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی)
۱. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص۹۳، انتشارات میزان.