ماده ۱۲۶0 قانون مدنی

اقرار واقع می‌شود به هر لفظی که دلالت بر آن نماید.

تفسیر ماده ۱۲۶0 قانون مدنی

نکته ۱- قانون، لفظ مخصوصی را در اقرار لازم ندانسته است همچنانی که به هر زبانی که اقرار واقع شود معتبر خواهد بود زیرا اعتبار لفظ از نظر کاشفیت آن از حرکات مخصوص اعصاب دماغی است که از وجود امری خبر می‌دهد.[۱]

نکته ۲- اقرار تشریفات خاص ندارد و تنها شرط آن اعلان اراده مقر (اخبار) بر وجود حق دیگری بر او است. اقرار ممکن است خارج از دادگاه واقع شود یا ضمن دادرسی (ماده ۲0۳ قانون آیین دادرسی مدنی).[۲]