ماده ۵۹۱ قانون مدنی
هرگاه تمام شرکاء به تقسیم مال مشترک راضی باشند، تقسیم به نحوی که شرکاء تراضی نمایند به عمل میآید؛ و در صورت عدم توافق بین شرکاء حاکم اجبار به تقسیم میکند، مشروط بر اینکه تقسیم مشتمل بر ضرر نباشد که، در این صورت، اجبار جایز نیست و تقسیم باید به تراضی باشد.
نکته ۱- اقسام تقسیم عبارتند از:
۱) تقسیم به تراضی:
در صورتیکه تمامی شرکاء به تقسیم مال مشترک و طرز آن راضی باشند، تقسیم به نحوی که شرکاء تراضی نمایند به عمل میآید زیرا هر مالکی حق همه گونه تصرف و انتفاع را از مال خود دارد و تقسیم یکی از آن تصرفات است.
۲) تقسیم اجباری:
در صورتیکه یکی از شرکاء تقسیم مال مشترک را بخواهد و شرکاء دیگر توافق بر این ننمایند، شریکی که افراز سهم خود را میخواهد میتواند از دادگاه تقسیم مال مشترک را بخواهد و دادگاه به دستور ماده ۵۹۱ قانون مدنی شرکاء را احضار و پس از جریان و ختم رسیدگی رای به افراز و تقسیم صادر مینماید مشروط برآنکه تقسیم مشتمل بر ضرر ممتنع نباشد که در این صورت اجبار به تقسیم نمیشود و باید تقسیم به تراضی باشد.[۱]
نکته ۲- اگر مالی به دلیل ایجاد ضرر قابل تقسیم نباشد، فروخته می شود تا بهای آن به نسبت سهم شریکان تقسیم شود (ماده ۳۱۷ قانون امور حسبی و ماده چهارم قانون افراز و فروش املاک مشاع)[۲]
نکته ۳- در صورتی که بین شریکان محجور یا غایبی وجود داشته باشد، تقسیم باید به وسیله نمایندگان آنها در دادگاه به عمل آید.(ماده ۳۱۳ قانون امور حسبی)[۲]
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
ثبت نام | اطلاعات بیشتر