ماده ۱0۵۵ قانون مدنی
نزدیکی به شبهه و زنا، اگر سابق بر نکاح باشد، از حیث مانعیت نکاح در حکم نزدیکی با نکاحِ صحیح است ولی مبطل نکاح سابق نیست.
نکته ۱- منظور از زنا آن است که مرد با علم به نبودن رابطه زوجیت آلت خود را به حَشفه در آلت زن داخل بنماید خواه این عمل در قُبل زن باشد یا در دُبر او و چنانچه به تصور وجود رابطه زوجیت این عمل انجام گردد و حال آنکه در حقیقت رابطه ای نباشد، نزدیکی به شبهه خواهد بود.[۱]
نکته ۲- اگر مردی با زنی به شبهه (اشتباه) یا زنا نزدیکی کند نمی‌تواند با خویشان نسبی او، در حدود مذکور (مثلا با دختر یا مادر یا مادربزگ او) ازدواج کند. لینکن اگر قبلا با زنی صحیحاً ازدواج کرده باشد، نزدیکی به شبهه یا زنا با محارم سببی خود (خویشان نسبی زن در حدود بالا) مانند مادر زن، موجب بطلان ازدواج نخواهد بود.[۲]
نکته ۳- نزدیکی به شبهه و زنا، اگر لاحق بر نکاح باشد مبطل نکاح سابق نیست و اگر سابق بر نکاح باشد از حیث مانعیت، در حکم نزدیکی با نکاحِ صحیح است.