ماده ۱0۳۷ قانون مدنی
هر یک از نامزدها میتواند، در صورت به هم خوردن وصلت منظور، هدایایی را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده است مطالبه کند.
اگر عین هدایا موجود نباشد مستحق قیمت هدایایی خواهد بود که عادتا نگاه داشته میشود، مگر اینکه آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد.
نکته ۱- هدایایی که نامزدها به امید وقوع نکاح به یکدیگر دادهاند، در صورت برهم خوردن نامزدی قابل استرداد است، هر چند که وعده نکاح به دلیل تقصیر یکی از آنان یا بدون علت موجه منحل شده باشد.
باید توجه داشت که مفاد ماده ۱۰۳۷ قانون مدنی ناظر به هدایایی است که در دوران نامزدی داده میشود. درباره هدایایی که پیش از آن داده شده است، دیگر نمیتوان ادعا کرد که هدیه مشروط به وقوع ازدواج بوده است. پس، باید رابطه آنان را تابع قواعد مربوط به هبه اموال دانست.[۱]
نکته ۲- هدایا نامزدی:
۱) اگر عین هدایا موجود باشد: هدایای مصرفی و غیر مصرفی قابل استرداد است.
۲) اگر عین هدایا موجود نباشد:
الف) درصورتی که عادتا نگهداری نمیشود (مثل شیرینی): قابل مطالبه نمیباشد.
ب) درصورتی که عادتا نگهداری میشود (مثل انگشتر):
- درصورت تعدی و تفریط: قابل جبران خسارت است.
- در صورت تعدی و تفریط نشده باشد: امکان مطالبه خسارت نیست.