ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری
در صورتی که متواری بودن متهم به نظر بازپرس محرز باشد، برگه جلب با تعیین مدت اعتبار در اختیار ضابطان دادگستری قرار می‌گیرد تا هر جا متهم را یافتند، جلب و نزد بازپرس حاضر کنند.
تبصره ۱- چنانچه جلب متهم به هر علت در مدت تعیین شده میسر نشود، ضابطان مکلفند علت عدم جلب متهم را گزارش کنند.
تبصره ۲- در صورت ضرورت، بازپرس می‌تواند برگه جلب را برای مدت معین در اختیار شاکی قرار دهد تا با معرفی او، ضابطان حوزه قضائی مربوط، متهم را جلب کنند و تحویل دهند.
تبصره ۳- در صورتی که متهم در منزل یا محل کار خود یا دیگری مخفی شده باشد، ضابطان باید حکم ورود به آن محل را از مقام قضائی اخذ کنند.
نکته ۱- موضوع ماده ۱۸۴، جلب سیار است، و جلب سیار در صورت «متواری بودن متهم» صادر می‌شود.
نکته ۲- «متواری بودن» غیر از غیبت یا عدم حضور است، زیرا غیب یا عدم حضور ممکن است دلیل دیگری غیر از متواری بودن داشته باشد. متواری کسی است که به منظور عدم دسترسی مقامات قضایی و انتظامی به خود، از محل اقامت معمولی‌اش خارج شده و به مکانی که برای برخی از نزدیکانش نیز نامعلوم است، نقل مکان کرده باشد.[۱]
نکته ۳- برگه جلب سیار علاوه بر ضابطین بازپرس در صورت ضرورت، می‌تواند برگه جلب را برای مدت معین در اختیار شاکی قرار دهد تا با معرفی او، ضابطان حوزه قضائی مربوط، متهم را جلب کنند و تحویل دهند.
نکته ۴- برگ جلب سیار برای مدت معینی معتبر و قابل اجراست که هنگام صدور آن توسط بازپرس تعیین می‌گردد. بنابراین، برگ جلب سیار نمی تواند بدون درج مدت اعتبار صادر گردد.[۱]
نکته ۵- با اینکه برخی محل های کار، امکان عمومی بوده و حریم خصوصی نیستند، با این حال، در صورتی که متهم در منزل یا محل کار خود یا دیگری مخفی شده باشد، ضابطان باید حکم ورود به آن محل را از مقام قضائی اخذ کنند.