ماده ۶۲۴ قانون مدنی
امین باید مال ودیعه را فقط به کسی که آن را از او دریافت کرده است یا قائم مقام قانونی او یا به کسی که ماذون در اخذ می‌باشد مسترد دارد و اگر به واسطه ضرورتی بخواهد آن را رد کند و به کسی که حق اخذ دارد دسترس نداشته باشد، باید به حاکم رد نماید.
نکته ۱- امین باید مورد امانت را به مودع رد کند و نمی‌تواند اجرای تعهد خود را منوط به اثبات مالکیت او سازد. پس، اگر بین مودع و شخص دیگری در مورد مالکیت مال ودیعه اختلاف باشد، امین باید آن را به مودع بدهد، مگر اینکه دادگاه ضمن قراری آن را نزد امین توقیف (تامین) کند.
← پس، امکان رد به حاکم نیز مشروط به ضرورت مورد و عدم دسترسی به مودع و نماینده او است، و برخلاف آنچه شهرت دارد، جز در مورد امتناع مالک وعدم دسترسی به او، دادن مال به حاکم یا سپردن آن به صندوق امانات یا صندوق‌های ثبت و دادگستری مدیون را از انجام تعهد بری نمی‌کند.[۱]