ماده ۱۵0 قانون آیین دادرسی کیفری
کنترل ارتباطات مخابراتی افراد ممنوع است، مگر در مواردی که به امنیت داخلی و خارجی کشور مربوط باشد یا برای کشف جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون لازم تشخیص داده شود. در این صورت با موافقت رئیس کل دادگستری استان و با تعیین مدت و دفعات کنترل، اقدام می‌شود. کنترل مکالمات تلفنی اشخاص و مقامات موضوع ماده (۳۰۷) این قانون منوط به تایید رئیس قوه قضائیه است و این اختیار قابل تفویض به سایرین نمی‌باشد.
تبصره ۱- شرایط و کیفیات کنترل ارتباطات مخابراتی به موجب مصوبه شورای عالی امنیت ملی تعیین می‌شود.
تبصره ۲- کنترل ارتباطات مخابراتی محکومان جز به تشخیص دادگاه نخستین که رای زیر نظر آن اجرا می‌شود یا قاضی اجرای احکام ممنوع است.
ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی کیفریماده ۱۴9 قانون آیین دادرسی کیفری
نکته ۱- کنترل ارتباطات مخابراتی افراد فقط در دو دسته از جرایم امکان پذیر است:
- مواردی که به امنیت داخلی و خارجی کشور مربوط باشد.
- برای کشف جرائم موضوع بندهای الف تا ت ماده ۳۰۲ لازم تشخیص داده شود.
نکته ۲- کنترل مکالمات تلفنی اشخاص و مقامات موضوع ماده (۳۰۷) علاوه بر رییس کل دادگستری استان، باید به تایید رئیس قوه قضائیه نیز برسد و این اختیار قابل تفویض به سایرین نمی‌باشد.
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
ثبت نام | اطلاعات بیشتر
اصل ۲۵ قانون اساسی:
بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.
۱. خالقی، علی، نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری، ص۱۸۲، انتشارات شهر دانش.