ماده ۱۲0۸ قانون مدنی
غیررشید کسی است که تصرفات او در اموال و حقوق مالی خود عقلائی نباشد.
+ به نظر می‌رسد که بایستی مفهوم «غیررشید» را اعم از «سفیه» گرفت. بدین معنی که «غیررشید» کسی است که بعد از بلوغ نیز شایستگی اداره اموال خود را ندارد، خواه در امور غیرمالی نیز رشد کافی پیدا کرده باشد یا عقب‌مانده به شمار آید. لیکن سفیه به غیررشیدی گفته می‌شود که تنها عقل معاش ندارد و در سایر زمینه‌ها زندگی متعارف می‌کند.
بدین ترتیب، اینگونه بیماران نیز در گروه محجوران قرار می‌گیرند. منتها، حجر این گروه بایستی گسترده‌تر از «سفیه» باشد. زیرا، شعور ناپخته و عقل ناقص در امور غیرمالی نیز آثار نامطلوبی برای محجور و جامعه دارد و سرپرست محجور باید بر همه اعمال حقوقی او نظارت داشته باشد.[۱]
۱. کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قراردادها، ج۲، ش۳0۸، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ پنجم، ۱۴00.