ماده ۱۲۸۲ قانون مدنی

اگر موضوع اقرار در محکمه مقید به قید یا وصفی باشد، مُقرٌله نمی‌تواند آن را تجزیه کرده از قسمتی از آن که به نفع او است بر ضرر مقر ‌استفاده نماید و از جزء دیگر آن صرف نظر کند.

تفسیر ماده ۱۲۸۲ قانون مدنی

+ اگر مفاد ادعا پرداختن پولی به عنوان وام به طرف دعوا باشد و او به گرفتن وجه اقرار کند، منتها با این قید که به عنوان تادیه طلب خود آن را پذیرفته است، مدعی می‌تواند، جدای از عنوان تصرف، اقرار به گرفتن پول را مورد استناد قرار دهد و وصف وام بودن آن را اثبات کند.[۱]