قانون مدنی
ماده ۱۲۵۳ قانون مدنی
پس از زوال سببی که موجب تعیین قیم شده، قِیمومت مُرتفع می‌شود.
+ هرگاه صغیر، بالغ و رشید گردد، یا مجنون دائمی، افاقه پیدا کند، یا سفیه، توانایی اراده عاقلانه اموال خود را به دست آورد، دوران قیمومت، به علت خروج محجور از حجر، به سر می‌رسد و وظایف و اختیارات قیم پایان می‌پذیرد.[۱]
۱. صفایی، سید حسین، اشخاص و محجورین، ش۳۱۸، تهران، انتشارات سمت، چاپ بیست و نهم، ۱۴00.