ماده ۱۲۱0 قانون مدنی

هیچکس را نمی‌توان بعد از رسیدن به سن بلوغ به عنوان جنون یا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد یا جنون او ثابت شده باشد.

تبصره ۱ – سن بلوغ در پسر پانزده سال تمام و در دختر نه سال تمام قمری است.

تبصره ۲ – اموال صغیری را که بالغ شده است در صورتی می‌توان به او داد که رشد او ثابت شده باشد.

تفسیر ماده ۱۲۱0 قانون مدنی

+ صغیر به محض رسیدن به سن بلوغ در امور غیرمالی، مانند حضانت، طلاق، اقرار به نسب، شهادت در امور غیرمالی، اقرار به جرمی که موجب قصاص است، از حجر خارج می‌شود و می‌تواند مستقلا عمل نماید؛ اما در امور مالی رفع حجر از او به احراز رشد نیاز دارد.[۱]