قانون استخدام کشوری
ماده ۱۱ قانون استخدام کشوری
(اصلاحی ۱۳۴۶/0۴/۲۲)- مأموریت عبارت است از:
الف – محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در پست ثابت سازمانی خود دارد.
ب – اعزام مستخدم به طور موقت به وزارتخانه ها و موسساتی که فهرست آنها به تصویب هیأت وزیران میرسد و همچنین اعزام بسازمانهاﻯ بین المللی که دولت شاهنشاهی ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمانهائی که دولت شاهنشاهی ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.
پ – اعزام مستخدم برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور.