ماده ۱۲0۶ قانون مدنی
زوجه در هر حال می تواند برای نفقه زمان گذشته خود اقامه دعوی نماید و طلب او از بابت نفقه مزبور طلب ممتازه بوده و در صورت افلاس یا ورشکستگی شوهر زن مقدم بر غُرَما خواهد بود، ولی اقارب فقط نسبت به آتیه می‌توانند مطالبه نفقه نمایند.
+ نفقه اقارب بر خلاف نفقه زوجه، در ذمه قرار نمی‌گیرد و مستحق نفقه فقط می‌تواند برای آینده نفقه بخواهد و در صورت لزوم برای استیفای آن به دادگاه مراجعه کند. بنابراین اصولا نفقه اقارب از دیون شخص محسوب نمی‌شود، تا چه رسد به اینکه از دیون ممتازه باشد.[۱]
+ مقدم بودن نفقه اولاد بر سایر دیون مربوط به نفقه آینده است؛ زیرا نفقه گذشته اولاد که به قوت و اعتبار خود باقی است، اصولا دینی در ذمه شخص نیست تا وفا به آن واجب باشد.[۱]
۱. صفایی، سید حسین، مختصر حقوق خانواده، ش۴۵۲، انتشارات میزان.