ماده ۱۱۵۵ قانون مدنی
زنی که بین او و شوهر خود نزدیکی واقع نشده و همچنین زن یائسه، نه عده طلاق دارد و نه عده فسخ نکاح، ولی عده وفات در هر دو مورد باید رعایت شود.
+ مقصود از زن یائسه زنی است که به سن یأس رسیده باشد، یعنی سنی که دیگر امید باردار شدن ندارد. این سن به اعتقاد بعضی از فقهاء در هر زنی ۶۰سال تمام و به قول گروهی در زن معمولی ۵۰سال تمام و در زن قرشیه (زنی که به طایفه قریش منسوب است مانند زن سیده) ۶۰سال است. [۱]
+ چون قانون مدنی سنی برای یائسگی معین نکرده، می‌توان گفت در حقوق ایران سن یائسگی مشخص نیست و بر حسب مورد تفاوت می‌کند. پس، در صورت بروز اختلاف در این امر دادرس با جلب نظر کارشناس (پزشک) سن یائسگی را در هر مورد تشخیص خواهد داد.[۱]
۱. صفایی، سید حسین، مختصر حقوق خانواده، ش۱0۹، انتشارات میزان.