ماده ۱۱۵۳ قانون مدنی

عده طلاق و فسخ نکاح و بذل مدت و انقضای آن در مورد زن حامله تا وضع حمل است.

تفسیر ماده ۱۱۵۳ قانون مدنی

+ مفاد قانون نشان می‌دهد که آنچه در مورد زن حامل مورد توجه و حمایت قرار گرفته حفظ سلامت حمل است نه پیش گیری از اختلاط نسل. به نظر می‌رسد که قانونگذار، به منظور رعایت حرمت نکاحی که باعث ایجاد حمل شده و صیانت موجودی که در شرف تکوین است، مادر را از شوهر کردن منع کرده است.[۱]