قانون مدنی
ماده ۹۴۵ قانون مدنی
نکاح در حال مرض متصل به مرگ
اگر مردی در حال مرض، زنی را عقد کند و در همان مرض قبل از دخول بمیرد، زن از او ارث نمی‌برد، لیکن اگر بعد از دخول یا بعد از صحت یافتن از آن مرض بمیرد، زن از او ارث می‌برد.
+ منظور ماده از کلمه (در همان مرض بمیرد) آن است که فوت شوهر به سبب همان بیماری باشد که در آن نکاح نموده است والا چنانچه بیماری دیگری ضمیمه آن بیماری گردد و در اثر بیماری اخیر شوهر فوت کند زن از او ارث می‌برد.
مثلا کسی که مبتلا به حصبه می‌باشد و در آن حال با زنی نکاح دایم نمیاد و در اثرعدم پرستاری، ذات الریه نموده و از آن مرض بیمرد، نمی‌توان زن مزبور را از ارث شوهر خود محروم داشت.[۱]
۱. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج ۳، ص۳۳۶، تهران، انتشارات اسلامیه.