ماده ۱0 قانون آیین دادرسی مدنی
صلاحیت رسیدگی نخستین به دعاوی
رسیدگی نخستین به دعاوی، حسب مورد در صلاحیت دادگاه‌های عمومی و انقلاب است مگر در مواردی که قانون مرجع دیگری را تعیین کرده باشد.
نکته ۱- مقصود از دادگاه عمومی اعم است از دادگاه عمومی حقوقی و دادگاه عمومی کیفری.[۱]
نکته ۲- صلاحیت، از حیث مفهوم، عبارت از تکلیف و حقی است که مراجع قضاوتی (قضایی یا اداری) در رسیدگی به دعاوی، شکایات و امور بخصوص، به حکم قانون دارا می‌باشند.[۲]
نکته ۳- بطور مثال: با توافق زوجین، گواهی عدم امکان سازش صادر و زوجه با ارائه وکالتنامه زوج، جهت اجرای صیغه طلاق به دفتر ثبت طلاق مراجعه می‌کند. اگر وکالتنامه با قید بلاعزل صادر شده باشد، ثبت طلاق صورت می‌گیرد.
هرگاه گواهی عدم امکان سازش بنا بر توافق زوجین صادر شده باشد، در صورتیکه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادرکننده رای و یا به موجب سند رسمی در اجرای صیغه طلاق، وکالت بلاعزل داشته باشد، عدم حضور زوج، مانع اجرای صیغه طلاق و ثبت آن نیست.(ماده ۳۶ قانون حمایت خانواده)
نکته ۴- شروع به رسیدگی به دعاوی خانوادگی، با تقدیم دادخواست و بدون رعایت سایر تشریفات آیین دادرسی انجام می‌شود.(ماده ۸ قانون حمایت خانواده)
۱. حیاتی، علی عباس، آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق کنونی، م۱0، انتشارات میزان.
۲. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۱، ش۶۶۷، انتشارات دراک.