ماده ۹۵0 قانون مدنی

+ اموال قیمی اموالی را گویند که اشباه و نظایر آن زیاد و شایع نباشد و عرفاً مال دیگری، هر چند از همان جنس، نتواند جایگزین آن گردد؛ مانند یک کتاب خطی یا خانه‌ای که دارای وضع و موقع خاصی باشد. با وجود این، تشخیص اموال مثلی و قیمی ضابطه قطعی ندارد و تشخیص این معنا با عرف می‌باشد.[۱]

+ در مواردی که مال شخصی بر خلاف حق از بین می‌رود، باید کوشید که تا حد امکان وضع زیان دیده به صورت نخست باز گردد. برای رسیدن به این مقصود، اگر مال تلف شده دارای اشباه و نظایر فراوان باشد، بهترین راه اینست که مثل آن برای مالک فراهم شود. زیرا او به این وسیله می‌تواند، بی‌آنکه زحمتی برای خرید مجدد تحمل کند، مثل مال خود را به دست بیاورد:

به عنوان مثال، اگر کسی به عمد یا در اثر بی‌احتیاطی شیشه خانه دیگری را بشکند، چه بهتر که خود او زحمت مربوط به خرید شیشه و آوردن کارگر را به گردن گیرد و مالک خانه، بی‌هیچ گفتگو، وضع پیشین خود را باز یابد. ولی، هرگاه نتوان مثل مالِ تلف شده را پیدا کرد، چاره‌ای جز پرداختن پول آن باقی نمی‌ماند.[۲]